naroroon ka na naman sa pagbubuntong hininga
nilulunod ang sarili sa lungkot na dala
ng pusong sadlak sa paggunita ng mga alaalang nagkukulay pula
at di mo pinapansin ang iyong paligid
na may kulay bughaw doon sa langit
sa dagat naroon patuloy na umaawit ang along parating sa dampa natin.
kung iyang mga kabigua'y sumapit sa iyo
kaibigan di ka naiiba sa iyong katoto
ako'y may kakilalang nilalamon ng husto,ng halimaw na kabiguan nitong ating mundo
ngiti lamang kaibigan kahit pa nga pilit
ang mahalaga'y maibsan ang pait ng dibdib
iyang lungkot sa ati'y tulad din ng sakit kailangang paglabanan para maiwaglit.
No comments:
Post a Comment